یکی از جاهایی که امروزه زعفرون جایگاهی توش داره صنعته. مثلا شمع سازی. البته
که به خاطر مسائل اقتصادی باید مراقب مقدار مصرف زعفرون بود. (از لحاظ اقتصادی
باید به صرفه باشه. ) اما چرا شمع زعفرونی؟ فلسفش از کجا اومده؟
می دونم و می
دونید و می دونند و… که زعفرون کم قدمت نداره. زعفرون از خیلییی سال پیشا با اون
عطر و رنگ دلپذیرش جاشو بین مردم باز کرده.
همون طور که در جریان اید زعفرون پره از خاصیت شفا بخش و
دلنشینیِ عطر و رنگ. به خاطر همینم هست که تو بعضی فرهنگ ها براش
“قداست” قائل میشن. حتی تو بعضی افسانه ها (افسانه های قفقازی) زعفرون
نماد انسانیت و ایثاره.
از اون طرف بیاین یک نگاه اجمالی به شمع داشته باشیم. اگه یکم
تو ادبیاتی که تو خاطرمون داریم دنبالش بگردیم حتما نمادین بودنش برای ایثار و از
خود گذشتگی تو ذهنمون تداعی میشه. (تشبیه معلم به شمع و…)
حالا فک کنید قداست زعفرون با ایثار شمع عجین شه. به به چه شود!
خبر خوب اینه که حتی با یکوچولو زعفرون میشه شمع رو به تمام جلوه و خواص زعفرون
آمیخته کرد!
به عبادتگاه ها و جاهای معنوی فکر کنید. یکی از بهترین گزینه ها
برای ایجاد چنین محفل هایی شمع زعفرونیه. میشه گفت در حالت کلی هدف ساختن شمع
زعفرونی، به وجود آوردن ترکیبیه که تقدس زعفون با روحیۀ ایثار شمع تو یک محصول جمع
بشه و فضای دوروبرش رو با معنویت مزین کنه!